Digital art en DDAMA: definities en criteria
De wereld van digital art is een wereld van platformen en art labs. Kunstenaars stellen vaak een problematiek aan de orde over onderwerpen, waar zij zich zorgen over maken. In het geval van digital art zijn dat o.a. de gevolgen van digitalisering voor de toekomst. Zij raken daarbij ook aan andere vakgebieden dan kunst. De digitale technieken, die nodig zijn om hun ideeën te realiseren, is een andere specialiteit.
In de ICT-wereld is ‘delen’ een belangrijke attitude. In de traditionele kunstwereld is uniciteit essentieel en verhoogt de waarde van het kunstwerk. Dat criterium is bij digital niet weg, maar delen is ook belangrijk. Om doelen te realiseren is delen van kennis en kunstinhoudelijk materiaal voorwaarde. Voeg daarbij ethische en filosofische vraagstukken, die digitalisering van de samenleving oproepen, dan heeft men al snel een aantal verschillende disciplines voor samenwerken bij elkaar. DDAMA wil haar bezoekers deelgenoot maken van deze superinteressante processen.
DDAMA beschouwt het als bevrijdend dat een onweerlegbate definitie van digital art nog niet voorhanden is en dat er over ‘een Canon van digitale kunst’ voor zover wij weten, nog geen consensus is bereikt. Zo blijven we nadenken en open staan voor deze discussies. Daarvoor o.a. is DDAMA een platform, met een opening naar relevante andere platformen.
In de visie van DDAMA is o.a. het aantrekkelijke van digital art, dat deze kunstvorm een ultieme democratisering van kunst inhoudt, dat werk van professionals en leken door elkaar heen kan lopen en dat de definitie van: ‘wat is kunst’ bij digital art opnieuw overhoop komt te liggen. Zoals elke generatie kunstenaars bestaande definities over ‘wat kunst is’, onderuit haalt en kunsttheoretici vervolgens nieuwe definities trachten te vinden, is dat ook in het geval van digital art, in al haar diversiteit. Een interessant proces om mee te beleven.
DDAMA is verbonden met de digital art platformen van wetenschappers, kunstenaars en digital art kunstinstellingen, nationaal en internationaal. Wat daarin gebeurt is voor DDAMA een belangrijke inspiratiebron, een bron van samenwerking, uitwisseling en onderzoek. Op haar site informeert DDAMA de bezoeker daarover.
DDAMA ziet zich als een vertaler van in het circuit gevoerde discussies voor een groter publiek. Dat houdt in, dat onderwerpen laagdrempeliger ingezet worden in plaats van academisch. Dat is het platform dat DDAMA wil zijn.
Dat DDAMA zich niet vastlegt op definities over digital art, wil niet zeggen, dat het niet in de loop der jaren kunstinhoudelijke uitgangspunten en criteria heeft ontwikkeld. Zo levert niet alles dat gemaakt is met een computer voor DDAMA interessante digital art op. Digitaal gemaakte foto’s, video of films zijn pas interessant voor DDAMA als er op een of andere manier mee gemanipuleerd is of het werk in een bepaalde context een bijzondere lading krijgt.
Als Digital art nieuwe ICT ontwikkelingen als medium hanteert en gevolgen daarvan voor de toekomst ter discussie stelt, heeft dat onze bijzondere aandacht.
Als museum betekent dat ook aandacht voor digital art met kunsthistorische waarden. Digital art als markeermomenten in haar ontwikkeling zelf.
Digital art moet zeker ook interessante visuele en interactieve kwaliteiten vertegenwoordigen, ze mag een unieke ‘experience’ zijn, maar bij voorkeur met een inhoudelijke laag.
Peter Weibel is een internationaal bekende Oostenrijkse post-conceptuele kunstenaar, curator en nieuwe mediatheoreticus. Since 1999, Peter Weibel is voorzitter en CEO van het ZKM | Center for Art and Media Karlsruhe en sinds 2017 directeur van het
Peter Weibel Research Institute for digital Cultures at the University of Applied Arts Vienna